Δευτέρα 7 Ιουνίου 2010

Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

Οταν ο Θεος εφτιασε τον κοσμο και τελειωσε μ αυτο,καταλαβε οτι πρεπει να οργανωσει και τους Αγγελους,τους Αγιους και τους Προφητες...
Ετσι εβαλε τον Αγιο Βασιλη να μοιραζει τα δωρα τα Χριστουγεννα...
Τον Αι Νικολα να προστατευει τα πλοια ....
Και καθε Αγιο στο ποστο του και στη δουλεια του...
Ηθελε ομως και καποιον,πολυ δικο του για να κανει την πιο σημαντικη δουλεια...
Να μαζευει τις ψυχες των νεκρων.....Να μαζευει δηλαδη και να φερνει στον Αδη τις ψυχες οσων επρεπε να πεθανουν καθε μερα...
Αυτη η εννοια τον βασανιζε παρα πολυ καιρο॥Επρεπε να βρει εναν αγγελο,ομορφο ψηλο,
λεβεντη,να μη τρομαζει τους ανθρωπους,αλλα και πειθαρχημενο και σεμνο,να εκτελει το
εργο του με συνεση και δυναμη...
Πολλους , εγραψε και εσβησε και στο τελος κατεληξε στον καλυτερο...
Στον αρχαγγελο ΜΙΧΑΗΛ........
Ητανε ψηλος και ομορφος και δεν θα τρομαζε τον κοσμο αλλα και στρατιωτικος με πειθαρχια και τολμη....Ειχε και τη μεγαλη ΜΑΧΑΙΡΑ απο φλογες της φωτιας,και μ αυτην θα εκοβε και θα επαιρνε τις ψυχες....
Πηγε λοιπον,τον βρηκε και τον διεταξε....ΕΣΥ του ειπε ΘΑ ΕΙΣΑΙ Ο ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ....ΘΑ ΣΟΥ ΔΙΝΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΙΑ ΛΙΣΤΑ...ΚΑΙ ΩΣ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΘΑ ΦΕΡΝΕΙΣ ΣΤΟΝ ΑΔΗ ΤΙΣ ΨΥΧΕΣ......
Τι να κανει κι αυτος δεχτηκε,σαματις μπορουσε να κανει κι αλλοιως....
Την επομενη μερα ο Θεος του δινει τη λιστα και ο αρχαγγελος εφυγε για τον κοσμο.....
Περασε μια μερα,περασαν δυο,τρεις,πουθενα ο αρχαγγελος...
Εστειλε λοιπον ο Θεος να τον φωναξουν και να τον φερουν μπροστα του....
Πραγματι λοιπον,τον βρηκαν,και τον εφεραν μπροστα στο Θεο...
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΛΟΙΠΟΝ॥Ρωτησε ο Θεος κρυφογελωντας αφου ηξερε τι ειχε συμβει.....
Δεν μπορεσα Αγιε πατερα....Κοιτα γιατι δεν μπορεσα...Και του δειχνει,μεσα σε συννεφο,το σπιτι ενος που επρεπε να του παρει την ψυχη.....
Γελια και χαρες .....Σ ενα σπιτακι τοσο δα μικρο με ΔΕΚΑ παιδια που παιζαν και γελουσαν και στη μεση ο ευτυχης πατερας , να τα παιζει και να γελα και να τα χαδευει ...
Και να ειναι τοσο ευτυχισμενοι ολοι.....
Μετα,σε αλλο συννεφο,δειχνει αλλον,αρρωστο πατερα...Και πιο περα τα παιδια του να κλαινε
και να σπαραζουν,μηπως χαθει...Δειχνει μαννες μονες και κορες ψηλες,λυγερες,νοιοπαντρες
που ομως επρεπε να φυγουν...Δειχνει στρατιωτες στη μαχη...και ναυτες στα πλοια...Μανες και γυναικες να προσευχονται και να ξαγρυπνουν......
Δεν μπορεσα...Ειπε ξεψυχισμενα.....Ελεος...Ποιος θα φροντισει ολους αυτους τους χαροκαμμενους......
ΟΡΓΙΣΤΗΚΕ Ο ΠΛΑΣΤΗΣ .....
ΒΟΗ ΚΑΙ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΞΕΣΠΑΣΕ ΚΑΙ ΟΙ ΟΥΡΑΝΟΙ ΑΣΤΡΑΠΟΒΟΛΗΣΑΝ
ΒΡΟΧΗ ΣΚΛΗΡΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΑΜΑ ΑΝΕΜΟΣ ΔΥΝΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΡΙΑ ΗΡΘΕ......ΑΧΟΣ ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΑ ΒΑΘΗΤΑ ΤΗΣ ΓΗΣ ΚΑΙ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΚΟΥΝΗΘΗΚΑΝ
Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΑΝΤΑΡΙΑΣΕ ΚΑΙ ΑΦΡΙΣΜΕΝΑ ΚΥΜΑΤΑ ΟΡΜΗΣΑΝΕ ΠΑΝΩ ΣΤΑ ΒΡΑΧΙΑ...
Και μεσα στην καταστροφη και το χαλασμο....Πηρε ο Θεος τον αγγελο απ το χερι,,,Γρεμισε ενα
βραχο απ το ψηλοτερο βουνο και τον γυρισε αναποδα.....
ΤΙ ΒΛΕΠΕΙΣ......???? Ρωτησε ο Πλαστης τον αγγελο......Βλεπω σκουλικια μερμηγκια μαμμουνια ολων των ειδων,φιδια κατσαριδες,ενα σωρο πλασματα.....
ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ ΡΕ ΑΥΤΑ ΟΛΑ ΤΑ ΑΔΥΝΑΜΑ...?? Ρωτησε ο Πλαστης.....
Εσυ...Ειπε ταπεινα ο αγγελος.....
ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΦΡΟΝΤΙΣΩ ΕΓΩ ΓΙΑ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ...ΤΟΥ ΠΙΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΥ
ΑΠΟ ΤΑ ΠΛΑΣΜΑΤΑ ΜΟΥ...????
Ελεος...Ειπε ο αγγελος και γονατισε....
ΠΗΓΑΙΝΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕ ΤΗ ΔΟΥΛΙΑ ΣΟΥ....Ειπε ο Πλαστης...
ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΟΥΦΟΣ....ΝΑ ΜΗΝ ΑΚΟΥΣ ΤΑ ΓΕΛΙΑ ΟΥΤΕ ΤΑ ΚΛΑΜΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ.....
Και ετσι εγινε.....

36 σχόλια:

  1. Αυτο το παραμυθι μου το ειπε η ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ γιαγια μου,οταν με επιασε να κλαιω κρυφα γιατι ενω εβλεπα να μιλουν τα χειλη των ανθρωπων,ενω εβλεπα
    να ανοιγουν τα πουλια τα ραμφη τους,ενω εβλεπα το νερο να τρεχει...ΔΕΝ ΑΚΟΥΓΑ....
    Ετσι...με τη βοηθεια του αδερφου μου εφτιασα μια μαχαιρα ξυλινη μεγαλη...Ζωγραφησα και φλογες απανω....Κοκκινες Κιτρινες....Εβαλα και περικεφαλαια χαρτινη...
    Κι εγινα ο μαχαιρης...Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ....
    που...ΕΠΡΕΠΕ να ειναι κουφος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ίσως είναι καλύτερα έτσι,όπως λέει και η μαμά μου που δεν ακούει σχεδόν κάθόλου από τα χρόνια,και από την καμπάνα της εκκλησίας που την χτυπάει 50 χρόνια,(είναι νεωκόρος),"δεν χρειάζεται να τα ακούω όλα ,μου φτάνουν όσα ακούω.φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α, ΡΕ ΜΑΧΑΙΡΗ ΤΙ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΣΟΥ, ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ ΣΟΥ ΤΟΜΑΘΕ Η ΓΙΑΓΙΟΥΛΑ ΣΟΥ, ΜΑ ΕΣΥ ΠΙΑ ΜΑΣ ΤΟΠΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!!!
    Τώρα βέβαια εσύ πώς έχεις μπλέξει με τον Μιχαλάκη και τον Θεούλη και τι αποφεύγεις ν'ακούσεις ακόμα το ψάχνω....

    Υ.Γ. Εχεις αφήσει την πίσω πόρτα ανοιχτή, μπαίνει βγαίνει κόσμος σου μιλά εσύ όχι μόνο δεν ακούς αλλά δεν βλέπεις κιόλας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μαχαιρη εισαι ''ζωγραφος'', αλλα το Υ.Γ. της καριατιδας ειναι ολα τα λεφτα, μου αρεσει γιναται αμεσως ''κολλητα'' φιλαρακια, εχει και τα καλα τουτο διαδικτυο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. στο θάνατο δεν είναι το θέμα αυτός που φεύγει, αλλά αυτοί που μένουν πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ωραίες ήταν οι γιαγιούλες.. τώρα πιά σπάνιες.. μια και πολλοι προσπαθούν να πεθαίνουν νέοι.. ή σαν νέοι.. ωραίο το παραμύθι.. :):)
    την καλησπέρα μου :):)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πιο πολύ με στεναχωρούν, οι μικροί καθημερινοί "θάνατοι" και δυστυχώς ακούω ακόμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τελικά όλοι θα προτιμούσαμε να μην ακούμε.... Υπέροχη η γιαγιά οου τυχερέ Μαχαίρη... Ο καλύτερος των ψυχιάτρων... Της χρωστάς πολλά από εκείνη την ημέρα... Υπέροχο παραμύθι... Με μιά γλυκόπικρη γεύση... Να είσαι καλά φίλε μου, όμορφο το κέρασμά σου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. FORTOUNATA
    Οταν ΕΧΕΙΣ ακουσει...Δεν σε πειραζει να μην ακους
    πια...Οταν ΔΕΝ εχεις ακουσει..Σε πειραζει..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΚΑΡΥ
    Και η γυναικα μου,αυτην την εντυπωση ειχε...
    Ο Μεγαλος[στην ηλικια]Σουφλιας ελεγε οτι εμεις οι κουφοι,εχουμε το προνομιο να ακουμε,οποτε θελουμε...
    Υ Γ Η απαντηση που ζητας ειναι στην προηγουμενη αναρτηση που ειναι και η ερωτηση...Απο χθες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. ΔΗΜΗΤΡΗ
    Βεβαια εχει και τα καλα του το διαδικτυο...
    Εγω πιστευω οτι ΑΝ...[τυχη αγαθη] Συναντουσαμε τους διαδικτυακους μας φιλους...Θα ταιριαζαμε και στην πραγματικοτητα...Στον ιδιο βαθμο που αυτα που λεμε ΕΙΝΑΙ πραγματικα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ΜΕΓΚ
    Βαλε κερινες ωτοασπιδες,και κρατησε τις εκει δυο μερες...Θα αλλαξεις γνωμη..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. ΜΑΝΑ
    ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ που δεν αντεξε ο αγγελος....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. ΚΟΥΛΠΑ
    Μεγαλη κουβεντα....
    Η ελλειψη της αυτοαποδοχης,απο τους μεγαλυτερους...
    Ετσι χαθηκε ο σεβασμος απο τους μικροτερους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΜΑΣ...
    Σημασια εχουν μονο καποιες στιγμες...
    Καποια αναγνωριση...Καποια ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ...
    Και μετα[οπως και σου εγραψα]
    ΚΑΤΘΑΝΕ..Ω ΕΤΕΟΚΛΕΣ
    ΟΥΚ ΕΣ ΟΛΥΜΠΟΝ ΑΝΑΒΗΣΕΙΣ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. ΣΠΥΡΟ
    Η ΑΓΡΑΜΜΑΤΗ Γιαγια μου Κατινα[μητερα της μαννας]
    Ηταν Αυταρκης απο επιλογη..[κτημα με κοττες κουνελια πουλακια αυγα περιβολι με λαχανικα δεντρα λουλουδια προβατινα κατσικα ΚΑΙ γαιδουρα..
    το ονομα αυτης ΠΕΜΠΤΗ]
    Μεγαλη παραμυθατζου..και ως εκ τουτου ΚΑΙ ψυχιατρος....
    Ημεγαλυτερη τιμωρια της...Να σε ριξει στη στερνα
    με το παγωμενο νερο....
    Η Μεγαλυτερη βρισια της..
    Κακο χρονο να ΜΗΝ εχεις....
    ΟΛΑ ΤΑ ΕΓΓΟΝΙΑ ΤΗΣ ΤΗΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΤΑ ΠΑΝΤΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ΦΙΛΟΙ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΓΡΙΦΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...
    ΣΕΙΣ ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΟΙ ΚΟΥΛΑ ΑΝΘΗ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Πολύ ωραία δοσμένη η ιστορία σου Μαχαίρη για μια ακόμα φορά. Αλλά μπερδεύτηκα στο τέλος. Ο Θεός τιμώρησε τον Αρχάγγελό του παρόλο που εκείνος είχε επιδείξει φιλευσπλαχνία και αγάπη για τους ανθρώπους; Αφού στο τέλος η εξήγηση, η πειθώ δηλαδή, ήταν αρκετή και είχε αποτέλεσμα, αφού ο Μιχαήλ κατάλαβε, γιατί έπρεπε να τον τιμωρήσει τόσο βάναυσα επιπλέον..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. @Θοδωρής: Βρε Θοδωρή ο Θεός δεν τιμώρησε κανένα! Απλά ο Μιχαλάκης δεν ακούειπια τα παρακάλια, τα γέλια ή τις όποιες αντιδράσεις των ανθρώπων γιατί ξέρει ότι για όλους...έχει ο Θεός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. ΘΟΔΩΡΕ
    Ναι βεβαια,ετσι οπως τα λεει η ΚΑΡΥ ειναι..η τουλαχιστον ετσι θελουν να πιστευουν οι ανθρωποι..Μηπως εχουμε να πουμε κατι αλλο καλυτερο...???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μαχαίρη, σε παρακαλώ έλα να παραλάβεις ένα πτώμα που κείτεται στην αυλή μου!!! Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. ΠΩ ΠΩΠΩ!!!!

    ...σχολιασες και μετεφερες με αριστο τροπο...
    ΕΝΑ ΤΡΑΓΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ:
    ....γι αυτους που μενουν...
    ΟΧΙ ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΦΥΓΟΥΝ...
    γι αυτους ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΔΕ ΔΙΣΤΑΣΕ!!!
    για τους αλλους που μενουν...ΚΛΑΙΕΙ!!!
    κι εσυ ΜΑΧΑΙΡΗ!!!

    Μονο να ξερεις υπαρχει Ο ΣΚΛΗΡΟΣ ΓΙΑΧΒΕ!!!!
    Δυστυχως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΝΟΗΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΟΥΛΑ (στους αφελεις).

    Υπαρχει κι ο ΑΓΑΘΟΣ ΓΙΑΧΒΕ...που δινει τα ΦΤΕΡΑ ΣΤ ΑΔΥΝΑΜΑ ΠΟΥΛΑΚΙΑ ΤΑ ΟΡΦΑΝΑ...


    ΜΟΝΑ ΝΑ ΜΑΘΟΥΝ ΝΑ ΠΕΤΟΥΝ...
    και την ΟΡΦΑΝΙΑ ΦΤΕΡΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ...να την πουν!!!!
    ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ!!!
    ευχαριστιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΙΑΜ
    Στα ειχα πει..Δεν ακουσες...Λυπαμαι...
    ΔΕΝ ΘΑ ΒΑΛΕΙΣ ΑΛΛΟ ΣΧΟΛΙΟ ΕΔΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Μα τα γέλια, οι χαρές ακόμα και οι λύπες των ανθρώπων είναι αυτά που δίνουν νόημα στη ζωή. Με το να μην τα ακούει ο Μιχαήλ είναι σαν να αποκόπτεται από τον άνθρωπο.. Σα τιμωρία μου μοιάζει πάντως..
    Ούτως ή άλλως, σαν εκπαιδευτικός νομίζω ότι είναι καλύτερα να μαθαίνεις στον άλλον πως να μαθαίνει, παρά να του λες αυτό θέλω και κάντο έτσι, αλλιώς θα σε τιμωρήσω..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Mαχαίρη, να μπορούσε η γιαγιά σου η παραμυθατζού να μου 'λεγε ένα παραμύθι για όσους δε βλέπουνε και θέλουνε να δούνε...
    Εξαιρετικό το παραμύθι.
    Και συμφωνώ με το Θοδωρή...

    Σου 'χω και μια βαριά ακόμα... έτσι, να μη μείνει όρθιο τίποτα το ΄βαλα αμέτι μωχαμέτι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. NA ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΜΑΧΑΙΡΗ.
    Ευχαριστιες

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. ΘΟΔΩΡΕ
    Πηγαινεις καλα...Να σ αφησω λιγο ακομα η να το παρει το ποταμι..??
    Περιμενα και αλλους να συμμετεχουν αλλα με τα γεγονοτα..ατυχησα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Να το πάρει, να το πάρει, όχι τίποτα άλλο αλλά θέλω να απαντήσω και στο νέο post σου για την ψήφο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. ΘΟΔΩΡΕ
    Ευχαριστω για την προσπαθεια σου...Προκειται βεβαια για ΕΚΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΕΝΟ Αρχαιο μυθο...Αντι για Θεος ..βαλε Διας Αντι για Μιχαηλ Βαλε Ερμης[ο οποιος μαλιστα δικαιολογειται λεγοντας οτι χαλασαν τα σανδαλια του...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. πραγματικα ειναι πολυ συγκινητικο....
    δεν εχω λογια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ο θάνατος είναι κάτι αβάσταχτο για όσους μένουν πίσω, δεν ξέρω για το νεκρό, δεν γύρισε ποτέ κανείς να μας πει πώς είναι. Αλλά για όσους αγαπούσαν το νεκρό, για τους δικούς του ανθρώπους, είναι κάτι αβάσταχτο. Έχασα τον πατέρα μου πρόσφατα και δεν μπορώ να συμβιβαστώ με αυτό, μόνο ο χρόνος, όπως μου είπανε, μπορεί να σε κάνει να ξεχάσεις. Προτιμώ να νομίζω οτι είναι ακόμα κάπου εδώ, να το ξεχάσω πως έφυγε για πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή